νερομάλλα

και νερομαλλούσα, η

(λαογρ.) επίθετο για τις λάμιες, κακοποιές νεράιδες, οι οποίες κατά τη λαϊκή φαντασία είχαν μαλλιά πάντοτε μακριά και χυτά, περίρρυτα, σαν νερά που τρέχουν.

[ΕΤΥΜΟΛ. < νερ(ο)-* + μαλλί (πρβλ. ξανθομάλλα / ξανθομαλλούσα)].